Ai

Ik luister altijd met veel plezier naar de podcast van Adriaan van Dis. Het is een goede realiteitscheck. En hoewel hij zich er weinig over uitspreekt, ging het afgelopen zaterdag even over kunstmatige intelligentie. “Denk zelf nou,” zei Van Dis. En: “Ze hebben mij niet gevraagd of ik het goed vind.” Het ongemak Wie dit blog leest of mij recent heeft gesproken, heeft het al gemerkt: ik heb me nogal verloren in enthousiasme over programmeren met AI. In korte tijd bouwde ik diverse apps, zette ik oude WordPress websites live en schreef ik blogposts over mijn bouwproces. ...

Op de Digitale Fitheid meetup deze week vroeg iemand waarom ze de Desktop app van Claude niet kon gebruiken voor haar projecten. Goede vraag. Ik gebruik zelf vooral de terminal, maar waarom eigenlijk? Tijd om uit te zoeken wat de verschillen zijn. Spoiler: ze zijn kleiner dan ik dacht. Eerst even context Claude Code zit pas sinds eind november 2025 in de Desktop app. Daarvoor was het alleen beschikbaar in de terminal. Nu kun je in beide omgevingen coderen, debuggen en projecten managen — inclusief git en andere tools. ...

Twee weken geleden schreef ik over mijn kennisbank opbouwen. Vandaag maakte ik hem slimmer. De aanleiding? Een blogartikel van Martijn Aslander. De aanleiding Martijn Aslander schreef een artikel met de titel “Ik zit op iets bijzonders en ik krijg het niet uitgelegd”. Hij bouwt apps met AI, maar waar hij echt over schrijft is informatieliquiditeit: kennis die niet opgesloten zit in losse bestanden, maar doorzoekbaar en verbonden is op basis van betekenis. ...

Het begon eigenlijk als een praktisch dingetje. Ik had inmiddels een heel team aan AI agents opgebouwd — een UX designer, een frontend developer, een accessibility expert — en ik moest ze ergens een naam geven. Gewoon voor de herkenbaarheid, zodat ik wist wie ik “aansprak”. En toen dacht ik: als ik toch namen moet verzinnen, waarom dan niet namen die ergens voor staan? Ada, Grace en Hedy De eerste drie waren een no-brainer. Ada Lovelace, de allereerste computerprogrammeur. Grace Hopper, die de eerste compiler schreef en de term “debugging” bedacht (er zat letterlijk een mot in de computer). En Hedy Lamarr, die naast filmster ook uitvinder was van frequentiesprong-technologie — de voorloper van wifi en bluetooth. ...

Lang heb ik het als een nadeel gezien. Jack of all trades, master of none. Ik weet van alles net niks en kan niks écht goed. Geen specialist. Geen expert. Gewoon iemand die overal een beetje van snapt — en dus overal over kan meepraten. Maar dat zorgde er blijkbaar ook voor dat mensen mijn kennis op bepaalde gebieden enorm overschatten. De drukkerij In de offset drukkerij waar ik werkte kon ik niet drukken. Dat deden de drukkers, met hun inkt onder de nagels en hun jarenlange ervaring met het afstellen van de pers. Ik werkte op kantoor — offertes maken, papier bestellen, facturen versturen. De grafische opleiding had ik ooit gedaan omdat ik zo creatief was, maar mijn werkzame leven zag er vooral administratief uit. Toch kon ik de wensen van de klant vertalen naar wat er technisch mogelijk was. En ik kon problemen herkennen — een vlek in de afdruk, een verloop dat niet klopte, een stansvorm die niet paste — zonder ze zelf te hoeven oplossen. Ik zag wat er mis was, en kon het aanwijzen aan iemand die het wél kon fixen. ...

Al jaren was de website van Jacob offline. De vormgeving was kapot, de site zag er niet uit, en we hadden er gewoon geen fut voor om het aan te pakken. Tot afgelopen zaterdagavond. Een korte geschiedenis Carottes grillées begon ooit in Joomla. Toen Joomla 1.5 end-of-life ging, migreerden we naar een nieuwere Joomla-versie. Dat was al een heel gedoe. Daarna, ergens rond 2015, overgezet naar WordPress. Ook een hele klus. ...

Alexander Klöpping had een doorbraak. In de laatste aflevering van AI Report vertelt hij hoe hij als niet-programmeur in één dag een werkende tool bouwde met Claude. Cursor’s nieuwe agent mode verbergt alle code — je ziet alleen een chatvenster en een browser. En toen zei hij iets wat me raakte: het gevoel dat je nu alles kunt maken wat je wilt. Ik herken dat. Het moment Alexander beschrijft het als “vibe coding” — je beschrijft wat je wilt, en de AI bouwt het. Hij maakte in vijf minuten een web-app voor zijn dochter om rekenopgaven te oefenen. Precies zoals zij het wilde. ...

Vandaag heb ik opgeruimd. Niet mijn bureau (dat is hopeloos), maar mijn projectenmap. Wat begon als “even die losse bestanden consolideren” werd een complete herstructurering van hoe ik kennis bewaar. De situatie Ik werk aan meerdere projecten tegelijk: een Zweedse taal-app, een gezondheids-tracker, een recepten-app, een statische website. Elk project heeft een LEARNINGS.md waar ik vastleg wat ik leer. Safari bugs, iOS quirks, dat soort dingen. Het probleem? Die kennis zat verstopt. Als ik in project A een Safari-bug oploste, kon ik dat in project B niet meer terugvinden. Ik loste dezelfde problemen opnieuw op. ...

Vandaag deed ik iets raars. Ik stelde een vraag aan een Product Owner, liet een UX Designer wireframes maken, en vroeg een Developer om te implementeren. Niemand van hen bestaat. De situatie Svenska Kat is mijn Zweedse taal-app. Na maanden van feature-toevoegingen was het een rommeltje geworden: te veel klikken, te veel keuzes. Je kent het wel. Tijd om op te ruimen dus. Maar waar begin je? En hoe voorkom je dat je zomaar wat gaat slopen zonder na te denken? ...

Vandaag realiseerde ik me dat mijn taalleer-app geen idee heeft hoe mensen leren. Het probleem Ik bouw Svenska Kat, een app om Zweeds te leren. Er zit een “Daily Program” in: elke dag 10 zinnen oefenen. Klinkt logisch. Maar toen ik kritisch keek, zag ik het probleem: 10 willekeurige zinnen, geen didactische logica Alleen typen en uitspraak, geen variatie Grammatica staat los van de oefeningen Geen spaced repetition, geen review Het was alsof ik een fitness-app had gebouwd die zegt “doe elke dag 10 oefeningen” zonder te weten welke spiergroepen je traint. ...